Eduki nagusira joa

Nabigazio-menura joan

Bienal Internacional de Arquitectura

Nabigazio-menura joan

Conferencias

ALDAKETA BIZI. José María Torres Nadalen hitzaldia: "Arkitektura... New Yorkeko delirioa gorabehera"

‘Ekologizatzailea dena baztertzailearen aurrean. Arkitektura(z) okupatzeko modu berriak’ jardunaldietako lehen itzaldia. 

"Delirious New York" (Rem Koolhaas 1978) arkitektura garaikidearen praktika eta teoria osoa eratu duen liburu-biblia da, eta haren funtsezko bi enuntziaturen oinarria da. Lehenengoa arkitekturaren irudikapen posible bakarra eraikinen bidez egiten dela dioena da; bigarrena arkitektoa, arkitekto-izarra, mundua espazioan antolatzeko gai den bakarra dela dioena. Teoria horiek oinarritzeko, liburuak New Yorki buruz eraikitzen duen historiatik kanpo utzi ziren genero-erregistro guztiak, aniztasun nazionalak, gorputz desberdinen bizitza, edo animalia, landare, mikroorganismo eta beste izaki bizidun batzuena, bai eta joan den mendearen amaieran hiriko bizitza kulturala eta, beraz, munduko kultura osatzen zuten proposamen kultural eta politiko alternatibo guztiak ere. Hain zuzen ere, duela gutxira arte, gaur egungo kultur praktika arkitektoniko eta urbanoen oinarri izan diren bazterketa berberak, eta arkitekturaren irakaskuntzarako agenda akademikoaren zati handi bat ezarri dutenak.

José María Torres Nadalek hitzaldi honetan aurtengo erakusketa nagusiari, ‘Aldaketa bizi’, gehitu dion piezari helduko dio. Hori "arkitektura ekologizatzailearen" inguruan zabaltzen da, hau da, ekologiak eginarazten dituen arkitekturaren inguruan. Federico G. Lorcaren "Un poeta en Nueva York" (1929) testuan ezusteko hasiera aurkitzen duen arkitektura: "Bere fruituak denontzat ematen dituen lurraren borondatea betetzea nahi dugulako".

Pieza praktika arkitektoniko gisa "Delirious New York" -en enuntziatuetatik abiatzen ez diren arkitekturei gehitzen zaie. Beste irudi batzuk aztertzen ditu liburuarekiko desadostasunaren bidez, eta beste lengoaia batzuk indartzen ditu ekologizatzailearen ideia aktibatuz, ekologiak eginarazten dituena. Madelon Vriesendorpek marraztutako portada enblematikoa birdefinitzeko erabiltzen diren irudiak honako hauek dira:

  • Munduak oilo itxura du.
  • Long Island erretako marrazki-txantiloietan bizi da.
  • Nire bihotzak zapata itxura izango luke herri bakoitzean sirena bat balego.
  • Natura askatasunaren sagaratzea da.
  • Ego-Delirioa lepoan eramateko motxila.
  • Disidentziaren jatorria eta ekologizatzailearenganako ihesa.
  • Eta "Arkitektura... Delirioa New Yorken gorabehera" bideoa.

Sarrera librea edukiera bete arte. Ondoren, 19:30ean, "Jabetzearen arkitektura: okupazioa praktika espazial gisa" hitzaldia egingo da, Marina Oterorekin.



Egitaraua prestatzen ari gara